روش کاشت :
بسیاری از کشاورزان امروزه بهترین روش کاشت زعفران را کاشت ردیفی میدانند.
روش کاشت تاثیری مستقیم بر عملکرد زعفران دارد.
روش کپه ای :
در این روش 15عدد پیاز زعفران (بنه)در فاصله 20سانتی متر روی ردیف و فاصله پشته ها از یکدیگر 20 cm و در عمق 20سانتیمتری زمین کاشت میشود.
روش ردیفی هم به این صورت که 2تا 3 پیاز زعفران به فاصله 7 تا 10را به صورت ردیفی و فاصله ردیف ها 20 cm و در عمق 20cm خاک قرار میدهند به این روش کاشت تسبیحی نیز میگویند .
کاشت کرتی گرچه در مقایسه با روش ردیفی در دو سال اول دارای عملکرد بهتری می باشد. ولی در سالهای بعد به علت فاصله کمی که پیازها از همدیگر دارند ، پیازچه کمتری را تولید میکنند و بنابراین عملکرد گل زعفران هم به همان نسبت کاهش پیدا میکند.
مزیت دیگر کاشت کرتی نسبت به کاشت ردیفی اینست که احتمال سرمازدگی پیاز زعفران در کاشت جوی و پشته بیشتر است ، که برای این کار هم میتوانید کود دامی هر سال به عمق نی م تا یک سانتیمتر به خاک اضافه کنید
مزیت دیگر کاشت جوی پشته نسبت به روش کپه ای اینست که در کاشت ردیفی همه عملیات کشاورزی اعم از کاشت و داشت و برداشت بهتر انجام میگیرد و در نتیجه باعث افزایش عملکرد در واحد سطح و همچنین صرفه جویی در وقت میگردد.
در سالهای اخیر به دلیل استفاده از ادوات مکانیزه، روش ردیفی از مطلوبیت بیشتری برخوردار شده است و هر ساله درصد بیشتری از مزارع با این روش کاشته می شوند. میزان عملکرد نشان می دهد که تفاوت زیادی و محسوسی بین این دو روش در سالهای سوم به بعد وجود دارد .